Trommels en koeken.
Door: Herrie
Blijf op de hoogte en volg Herman en Monique
13 September 2015 | Tsjechische Republiek, Praag
Het was blijkbaar de startdag voor de roeiverenigingen: de een na de andere boot met plm 20 roeiers kwam langs, waarbij een trommelaar de maat aangaf voor de peddels, af en toe ook nog voorzien van gezang.
Daarna van iedereen afscheid genomen en nog een kop soep gehaald, vlakbij het raadhuis in een wat meer traditioneel restaurant: 0,4 liter kofola, soep en een maaltijd, samen voor ngo geen E5,- maar dan wel zonder ramen en in de rook zitten. Ik heb ook terug weer de tram gepakt. Een dame met kinderwagen wees me er gelukkig op dan mijn navigatie bijna uit mijn rugzak viel. In praag ken ik de route nu wel een beetje, op mijn traject, dan. Maar ik moet nog wat meer adressen, af, en dat doe ik liever niet zonder. Geluk dus weer.
In de namiddag nog even een retourtje naar het oosten gemaakt (120 km enkel) en kennissen van vroeger bezocht die ik al 14 jaar niet meer had gezien. Het plaatsje waar ze woonden en hun huis is zo op het eerste gezicht geen spat veranderd sinds die tijd. Alleen de autos in de straten zijn geen Trabant en Skoda's meer. Ook hier heeft de vooruitgang zijn werk gedaan .... De router erheen ging nu over wel 90 km autosnelweg, die was er ook niet, net als de mac. Ik ben daar zelfs binnen geweest, om te plassen, maar heb er zelfs wat gekocht: ze hadden er een mini koblihy. Nou die gaat er bij mij altijd wel in. ( Voor wie wil weten wat het is: niet koekelen! Het is zeker geen berliner bol, zoals wel wordt gezegd: kom zelf maar proeven, ze zijn hier overal te krijgen en smaak gaat nog niet over internet)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley