Jantje lacht, Jantje....

Zaterdag en zondag: ( We zien ze vliegen)
Om 4u45 begonnen de eerste mensen in Zeeland binnen te druppelen. We gingen met zijn allen in een 24 persoons busje. Op schiphol moesten meteen inchecken want we moesten een vlucht eerder nemen omdat onze vlucht teveel vertraging zou hebben. Toen we in het vliegtuig zaten hoorden we waarom: door mist op Frankfurt werden hele vluchten afgelast. Uiteindelijk moesten we nog ruim een uur wachten voor we konden vertrekken.
Op een mistig Frankfurt hebben we met de hele groep thee en koffie gedronken en wat rondgelopen om de drie uur wachten te overbruggen.
Nu zitten we na zes uur vliegen boven Novosibirsk voorbij Omsk. Nog drie uurtjes tot Peking wij hebben het dan middernacht maar daar is het dan 6uur in de ochtend. Iedereen probeert op een eigen manier wat uit te rusten, de meeste mensen zie ik film kijken op de kleine TV schermpjes.
Na Peking door met een ROSE barbie vliegtuig naar Xiamen en met de bus naar het Hotel. Ik ben net als iedereen erg moe, het is nu 17u hier en eigenlijk voor ons middernacht. Na een gezamelijk diner aan een grote ronde tafel met in het midden een groot draaiplateau waar het eten op stond ging iedereen snel slapen, maar ik wilde graag nog even de sfeer proeven van China. Met een klein groepje zijn we toen even door de straat gelopen voor het hotel.
Het deed me denken aan Indonesie, maar de straten zijn veel schoner. Wel overal kleine winkeltjes met rijst en groentes, een houtskool grill vaar je spies kan kopen, een metaalwinkel voor deuren en ramen etc. Bij veel winkels staat de matras tegen de muur, het is duidelijk dat dit ook hun woonhuis is. Wel veel blinkende autos en zelfs enkele Buicks, duidelijk erg dure auto's.
In een supermarktje heb ik een paar koekjes gekocht. Alles is hier relatief goedkoop.
Toen ik net sliep ging er een bel af, een soort deurbel boven de hotelkamerdeur, maar er was niemand te zien.

Maandag: ( Jantje lacht Jantje....)
Vandaag na een ontbijt van wat rijst, brood en groentes in het hotel, begon de eerste Taiji-les. De docent moest even hoogte krijgen van de groep, maar toen werden we goed gedrild. Elk deel van de vorm werd herhaald en verdiept met diverse oefeningen twee aan twee. ( zie foto)
Tussen de middag zijn we met een klein groepje bij een lokaal eettentje wat gaan eten.Er was weinig keus, dus dat is makkelijk bij het bestellen. We gregen een soort kou-lou-yuk met soep.
Daarna gingen we met de hele groep met de bus naar de universiteit voor een les in voedingsleer door dr Hong.. De les begon in het Engels: "Gooavsenooon" en ging daarna verder in het Chinees. Met Chi als simultaan vertaalster ging dit erg goed.
We mochten daarna nog even door het kliniekgedeelte van de Universiteit lopen. Overal lagen patienten die werden verheugd met een groep Europeanen. Supervriendelijk overal. De doktoren wilden erg graag samen met ons en de patienten op de foto. Ik vraag me af of de patienten ook zo blij waren met ons bezoek.

Op weg naar de bus kwamen we langs een Boeddistische tempel. Iemand liep naar binnen en werd snel teruggeroepen, er mogen alleen genode gasten in. Chi kwam te hulp en vertelde dat we helemaal uit Nederland zijn gekomen. Aaah Beatrix! Toen mochten we allemaal mee om naar een serie foto's te kijken met gasten die de tempel bezocht hebben. Beatrix is daar in 1999 geweest. Voor één van de monikken hebben we nog de taiji vorm gedaan.
Daarna weer met een klein groepje door het centrum van de hoofdstad gelopen en wat gegeten in een klein restaurantje. Bij de ingang werd de mie gemaakt: uit een stug deeg, door te trekken en weer dubbel te vouwen werden de sliertjes steeds dunner en langer, en zo in de pan gegooid. Hier moesten we wel eten, maar de anderen zaten al in een ander veel chiquer tentje.Toen ik er naar binnen ging om de anderen mee te vragen keken de serveersters erg blij, maar toen er zeven personen naar buiten ging waren de gezichtjes behoorlijk van uitdrukking veranderd.......